Koekhappen en wc-pot gooien kunnen definitief in de geschiedenisboeken van de viering van de nationale feestdag worden bijgeschreven. Koning Willem-Alexander waardeert de franje van oranje, maar prefereert de inhoud boven een eindeloze reeks kinderspelen en presentatie van oude ambachten. Dat was in Groningen, waar de koninklijke familie vrijdag Koningsdag vierde, goed te merken.
De Oranjes gingen voor het Academiegebouw van de Rijksuniversiteit Groningen zelfs zitten voor een uitgebreid hoorcollege van professor Ben Feenstra, twee jaar geleden winnaar van de Nobelprijs voor scheikunde. Het haalde de vaart uit de rondgang door het centrum van de stad, maar maakte duidelijk dat deelnemen aan activiteiten geleidelijk plaats heeft gemaakt voor luisteren en kijken. Nog duidelijker was dat te merken op de Grote Markt waar de koning en zijn familie in gesprek gingen met slachtoffers van de aardbevingen door aardgaswinning.
De gesprekspartners toonden zich na afloop blij en tevreden. De koning heeft de laatste jaren consequent en veelvuldig aandacht besteed aan het aardgasleed in de Ommelanden, het Groningse buitengebied. Hij wilde zijn verbondenheid niet alleen tonen met de voor een feestelijke wandeling ongebruikelijk serieuze gesprekken, maar ook door juist dit jaar Groningen uit te kiezen voor de viering van Koningsdag. “Voor mij is het niets nieuws, maar we willen ook de rest van Nederland graag laten zien wat hier speelt”, zei de koning dan ook.
Uitbundigheid
Het leek wel invloed te hebben op de sfeer van het koninklijk bezoek. “Het lijkt wel een begrafenis”, zei een toeschouwer op de Grote Markt. Maar ook op andere plekken langs de route ontbrak de uitbundigheid die te verwachten was, juist in een studentenstad als Groningen.
Na vier afleveringen Koningsdag in een nieuwe stijl is wel duidelijk dat er nog geen vast stramien is gevonden. Maar misschien is dat ook wel de bedoeling, zodat elke uitverkoren stad een eigen draai kan geven aan het koninklijk bezoek. De aardgasproblematiek komt elders in Nederland niet terug, maar wellicht zijn er in een volgende stad andere zorgen. De koning zal niet te beroerd zijn om er aandacht aan te besteden.
