Het was de autorit van twee uur meer dan waard. De drukte van de Randstad vloeide geleidelijk over in de landelijke schoonheid van het oosten. Ik was gevraagd om een lezing te geven in het Oranjemuseum Nieuwe Haghuis te Diepenheim. Zij organiseren jaarlijks rondom de verjaardag van prinses Beatrix een speciale middag voor hun vrijwilligers en donateurs. Grote namen gingen mij voor, onder wie Ank Bijleveld-Schoten, commissaris van de Koning in Overijssel, en zelfs prof. mr. Pieter van Vollenhoven. Niet de minste namen! Een beetje nerveus was ik dus wel. In televisieprogramma’s het koninklijke nieuws duiden is voor mij niet zo spannend en gaat me, naar ik hoor, best goed af. Maar dan ben ik ook niet een uur achter elkaar non-stop aan het woord. Bovendien worden er dan vragen gesteld en hoef ik niet een verhaal met een kop en een staart te vertellen.
De locatie was mij niet onbekend. Ik was hier al eens geweest, lang geleden, toen ik een interview had met de butler van prinses Armgard (de moeder van prins Bernhard) over haar leven op ‘het Warme Loo’. Het was dus een hernieuwde kennismaking met het museum en de eigenaars. Herman en Gerdien Veltkamp zijn de bevlogen krachten achter dit museum en natuurlijk echte kenners en liefhebbers van de koninklijke familie. Naast het werk voor hun boerenbedrijf runnen ze met zeer veel passie hun museum. Wat begon als een uit de hand gelopen hobby, groeide uit tot de Parel van Twente. Het museum toont herdenkings- en herinneringsborden, maar ook tegeltjes, lepeltjes, schilderijen, platen, munten, wandkleden en boeken over het Nederlandse koningshuis. Eén van de pronkstukken is een antieke schouw met afbeeldingen van Willem van Oranje, zijn zoon prins Maurits en prinses Beatrix. De eettafel zoals prinses Armgard die had, staat opgesteld zoals hij werd gebruikt bij de diners met de koninklijke familie bij haar thuis. De butler die ook deze tafel dekte, vertelt me nu opnieuw wie waar zat. Het Beatrix-servies, dat ter ere van haar geboorte werd vervaardigd, geeft de tafel extra cachet.
Aan de wanden hangen prachtige gekleurde herinneringsdoeken aan bijzondere koninklijke gebeurtenissen, het decor waarin ik mocht vertellen over mijn werk voor Vorsten. Voor mij is zo’n lezing ook leerzaam. Ik hoor van de toehoorders waar hun interesses liggen. Na afloop kom ik maar moeilijk weg, ik wil met zoveel mogelijk aanwezigen even persoonlijk van gedachten wisselen.
Bijna alle aanwezigen lezen al jarenlang Vorsten, en zij zijn, net als u, de beste ambassadeurs voor dit tijdschrift. De relatie tussen Vorsten en het Oranjemuseum Nieuwe Haghuis was al goed, maar heeft die zaterdag een kroontje gekregen. En daar kunt ook u van profiteren: ik mag u op vertoon van een Vorsten in heel 2017 een korting van 25% procent aanbieden op de entree (die toch al niet hoog is).
Ik wens u heel veel plezier, met deze Vorsten, en wie weet, ook bij de Parel van Twente.
