Blog Justine: Terriër

redactievorsten

22/06/2017 10:27 am

Natuurlijk ken ik de koninklijke familie niet echt. Althans niet zoals je vrienden kent. Ik volg ze op de voet, maar ik blijf aan de andere kant van de lijn. Dat is mijn plaats. Bij Pieter van Vollenhoven vergeet ik dat weleens. Hij is altijd joviaal en groet hartelijk. Ik kon hem tot 2013 ieder jaar persoonlijk op zijn verjaardag feliciteren en was vereerd met de uitnodiging voor het feest ter ere van zijn 75ste verjaardag.
Hij maakt er geen geheim van dat zijn komst in de familie niet makkelijk was. Geen prins en ook niet van buitenlandse origine. Hij komt, net als ik, uit een patriciërsgeslacht, maar is niet van adel.

Een patriciërsfamilie moet zes opeenvolgende generaties maatschappelijk hebben gepresteerd. En dat doet de professor nog altijd. Hij had als ‘man van’ een moeizame start, niet alleen binnen de familie, maar ook carrièretechnisch. Pas acht jaar na zijn huwelijk werd hij adviseur van de minister van Verkeer en Waterstaat. Vervolgens werd hij voorzitter van de Raad voor de Verkeersveiligheid, de Spoorwegongevallenraad, de Onderzoeksraad voor Veiligheid en andere organisaties op het gebied van veiligheid.

Op 1 oktober 2005 is prof. mr. Pieter van Vollenhoven door de Universiteit Twente benoemd tot praktijkhoogleraar Risicomanagement. Een half jaar later sprak hij zijn oratie uit waarin hij pleitte voor de instelling van een minister voor Veiligheid. Kortom: een staat van dienst waar we u tegen zeggen. En dan heb ik het nog niet over zijn inzet voor monumenten en natuur, of zijn dertig andere maatschappelijke functies.

Een man om trots op te zijn! Geen prins, maar een professor, en met eigen kracht heeft hij die titel verworven. Pianovriend Louis van Dijk omschreef hem ooit als een ‘terriër’: als hij ergens zijn tanden inzet, laat hij niet meer los. Daarnaast is hij muzikaal, een fanatiek fotograaf en bovendien zeer geestig. Wanneer hij een toespraak houdt, is hij als een cabaretier en schuwt daarbij zelfspot niet. De professor is een man om blij van te worden. Wanneer ik zijn naam intik in ons digitale archief zie ik voornamelijk vrolijke foto’s opduiken. Of het nu met prinses Beatrix, de koning of een onbekendere burger is, de schaterlach bij hen is niet te onderdrukken.

Ik hoop dat juist die humor hem nu zal helpen in deze angstige periode. Bij de professor is opnieuw een melanoom vastgesteld, de gevaarlijkste vorm van huidkanker. Het weefsel is poliklinisch verwijderd in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam, en ik begreep dat het weer de goede kant opgaat. In 2001, 2003 en 2006 en 2014 werd hij ook al geopereerd aan huidkanker en sindsdien wordt hij regelmatig gecontroleerd. Zijn zoon prins Bernhard overleefde lymfeklierkanker en zijn familie steunde hem tot aan het ziekenhuisbed. ‘We hebben heel veel hoogtepunten gehad met heel veel plezier en gekkigheid. Maar het zijn toch de zorgen, het verdriet, de angst die je samen deelt die je nader tot elkaar brengen’, zei Van Vollenhoven daar eerder over. ‘Het kan precies andersom gaan, maar in ons gezin heeft dat de band alleen maar versterkt.’

Ik weet dat de professor een trouwe lezer van Vorsten is, en ik wil hem namens de redactie en onze lezers heel veel sterkte wensen met de nieuwe strijd op zijn levenspad.





Inschrijven nieuwsbrief

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Meer Column Justine