Máxima is naar eigen zeggen erg blij dat het maar bij één traan bleef tijdens haar huwelijksceremonie met Willem-Alexander in 2002. “Tijdens de repetitie was ik een zee van tranen. Dus ik was blij dat ik maar één traan heb gelaten”, vertelde ze tijdens het tv-interview met Matthijs van Nieuwkerk ter ere van haar vijftigste verjaardag.
De koningin kijkt liever niet meer terug naar het fragment, waarin ze het niet droog kan houden tijdens de vertolking van Adiós Nonino van bandoneonspeler Carel Kraayenhof. Zelf verklaart Máxima de traan door de muziek. “Het was de muziek. Ik word blij van muziek, ik huil van muziek.”
Máxima heeft ‘de traan’ al talloze keren teruggezien. Maar een keer, zo’n tien jaar geleden, sprong er wel uit. Toen zag ze het fragment met haar oudste dochter, de nu 17-jarige prinses Amalia. “Amalia keek naar mijn man en zei: papa wat heb je tegen mama gedaan dat zij zo moest huilen?”
