Koningin Máxima speelde donderdag een andere rol dan gebruikelijk in het buitenland. Haar soloreizen over de grens zijn doorgaans in het kader van het werk voor de Verenigde Naties, niet als vertegenwoordiger van Nederland. Zo is ze volgende week in Indonesië om dat land te helpen om financiële diensten toegankelijk te maken voor de hele bevolking. Maar donderdag in Peking stond ter ere van Máxima niet de VN-vlag op tafel, maar de Nederlandse vlag.
Op de tweede dag van het koninklijk werkbezoek aan China, dat woensdag al werd bekroond met een uitgebreid diner met de Chinese president Xi Jinping en zijn vrouw Peng Liyuan, had de koningin een programma gericht op verdere uitbreiding en verdieping van de handelsrelaties tussen Nederland en China.
Allereerst op financieel terrein, door ‘groen’ te investeren. Maar alvorens bijvoorbeeld Nederlandse pensioenfondsen geld kunnen steken in duurzame projecten zoals een windpark moeten de definities daarvan duidelijk zijn, en de effecten meetbaar. Daarover werd met de koningin aan tafel uitgebreid gesproken door Nederlanders en Chinezen, waarbij Máxima gewoontegetrouw enorm hamerde op het vergaren van data. Daarmee immers kan worden gekeken of alle plannen wel werken en of de gewenste resultaten worden bereikt.
De koningin ging vervolgens naar een tot ontmoetingscentrum en restaurant omgebouwd oud tempelcomplex, waar Nederlandse bedrijven hun Chinese zakenpartners hadden uitgenodigd voor een ‘speeddate’ met de koningin of met minister Halbe Zijlstra van Buitenlandse Zaken. Die had het ochtendprogramma overgeslagen om een vertrouwelijke ontmoeting te kunnen hebben met Chinese ‘dissidenten’.
Tot slot van haar programma bezocht Máxima in de voormalige staatsdrukkerij het Nederlands-Chinese architectenbureau Next, waar duurzame stadsontwikkeling en verantwoorde waterhuishouding – veel Chinese steden hebben jaarlijks last van overstromingen – aan de orde werden gesteld. Daarbij werd duidelijk dat Nederland, dat water altijd prioriteit heeft gegeven, veel kennis en kunde kan delen met China dat van zijn steden ‘sponzen’ wil maken, opdat het (regen)water zijn weg kan vinden zonder voor overlast en overstromingen te zorgen.
