“Houd vol! Houd vol.” Met die aanmoediging, uitgesproken met gebalde vuist, besloot de Zweedse koning Carl Gustaf zijn kersttoespraak. “Een duizelingwekkend jaar komt ten einde en daarom komt de kerstgroet dit jaar niet uit het Koninklijk Paleis, zoals gewoonlijk, maar uit onze residentie hier in Drottningholm”, aldus de koning die zich voor de 49e keer met kerst tot de Zweden richtte.
“Om ons niet te zwaar te voelen, moeten we uitkijken naar een nieuw en veel beter jaar. Het licht komt terug. Vaccin is onderweg. En misschien is er in een paar maanden al veel veranderd. We moeten in de toekomst geloven. En hoewel we op verschillende manieren op dit jaar zullen terugkijken, zullen we ons ook herinneren dat we deze beproeving samen hebben doorgemaakt”, aldus de koning.
Carl Gustaf sprak uitvoerig over zijn eigen herinneringen aan Drottningholm, waar hij met zijn gezin in 1981 ging wonen. Het paleis was favoriet bij zijn grootvader. “Opa kon veel over onze familie vertellen; over de plaatsen en gebeurtenissen die ons hebben gevormd. Dit is precies hoe ik denk dat het voor velen is: de oudere generatie is een link naar de geschiedenis. Met hun hulp kunnen we de dingen in een langer perspectief zien.”
Aanzienlijk verlies
“Dit jaar zijn tragisch genoeg veel van dergelijke banden verbroken doordat de coronapandemie vele duizenden levens eiste; een aanzienlijk verlies. Anderen zijn lange tijd ziek geworden of hebben hun broodwinning verloren. Ja, er zijn meer dan normaal mensen die reden hebben om zich verdrietig te voelen en deze kerst te missen”, wist de koning. “Laten we hen deze kerst steun en aandacht geven. En ga ermee door, zelfs als de feestdagen voorbij zijn.”
“We hebben allemaal een verantwoordelijkheid. Twee meter afstand houden kan levens redden. Maar dat kan ook door twee minuten met iemand te bellen. In de huidige situatie moeten we zowel wijze burgers als zorgzame medemensen kunnen zijn”, stelde de Zweedse koning.
“Velen van u werken dagelijks om de pandemie te bestrijden, om te zorgen voor degenen die ziek zijn geworden en om ervoor te zorgen dat onze samenleving blijft functioneren. Uw werk kan zelden vanuit huis worden gedaan. Maar we zijn allemaal volledig afhankelijk van wat u doet. Ik wil u zeggen: we zien uw inspanningen – en we zijn er allemaal enorm dankbaar voor.”
