Google de namen van de prinsen Laurent en Constantijn en zie het contrast. Een Belgische ondernemer die vorige week Constantijn aan het werk zag tijdens de Microsoft Business Foward-conferentie, twitterde die boodschap vrijdagmorgen als reactie op het besluit van het Belgische parlement om het zwarte schaap van de Belgische koninklijke familie dit jaar met 15 procent te korten op zijn dotatie.
De Belg Peter Gielen wilde er mee zeggen: prinsen kunnen best nuttig zijn, als ze uit hetzelfde hout zijn gesneden als Constantijn. “Wat een verademing, wat een verfrissing die Constantijn. En wat een contrast met ‘onze’ Laurent. Hij noemt Constantijn “ongebonden, scherp, kritisch, analytisch” en als iemand die “ongezouten zijn mening ventileert, maar wel met een positieve, innovatieve en inspirerende inslag. Ik heb het gevoel dat prins Constantijn hier écht wel een maatschappelijke bijdrage levert voor het Nederlandse bedrijfsleven en in het bijzonder ook de Nederlandse jeugd.”
Team-innovator Gielen stelt tegen de al jaren in opspraak zijnde ‘eigen prins’ dat “die eerder met zijn eigen toekomst begaan lijkt.” Afgezien van intelligentie en interesses ligt er ook een verschil in benadering van het Nederlandse en Belgische koningshuis ten grondslag aan het grote onderscheid tussen beide prinsen. Koningin Beatrix en prins Claus besloten dat hun jongste zonen zich vrij moesten kunnen ontwikkelen, hun eigen loopbaan moesten kunnen kiezen en zelf hun geld verdienen.
Rol
Maar prins Laurent kreeg die optie niet en hij leerde nooit, zoals een filosofe onlangs zei in dagblad De Morgen ,,om te gaan met zijn lot: kind zijn van een koninklijke familie, zonder een echte rol, zonder een politieke functie.” Hij was een prins “op overschot”. Desondanks leek hij zelf graag te willen meedraaien binnen het koningshuis, waar zijn temperament en bescheiden kwaliteiten eerder tot botsingen dan tot waardering leidden.
Laurent werd ook verwend want hij kreeg anders dan de Nederlandse prinsen een staatstoelage, van 314.000 euro. Sinds 2013 moet hij wel laten zien wat hij er mee doet. Aan het voorrecht zijn plichten verbonden en daarop liep de eigenzinnige prins herhaaldelijk stuk door bijvoorbeeld op eigen houtje – nota bene in uniform – een Chinese receptie voor de verjaardag van het Volksleger bij te wonen. Daarvoor is hij nu gestraft, maar daarmee is de vraag ‘wat te doen met Laurent?’ niet opgelost.
In het parlement en de maatschappij gaan veel stemmen op om hem de dotatie helemaal te ontnemen. Dat zou Laurent (54) zelf eigenlijk ook moeten willen, om daarmee vrij te zijn van de lasten van het koningshuis. Of hij daarna ook werk vindt, is een andere vraag.
