Koningin Máxima heeft woensdag het Jeroen Pit Huis in Amsterdam geopend. Daar worden chronisch zieke kinderen en hun gezinnen opgevangen om tot rust te komen na een ziekenhuisopname en om ouders te leren hoe zij het beste om kunnen gaan met de ziekte van hun kind.
Máxima opende het huis met een keycard, die ze overhandigd kreeg van Tamara, een jonge chronisch zieke vrouw die inmiddels “alle hoeken van de ic kent”. Na het openen van de deuren werd ze verwelkomd door de 11-jarige Bobbie van Ewijk. “Majesteit, het Jeroen Pit Huis is officieel geopend”, zei hij vrolijk. Tijdens de opening werd gesproken door onder anderen Vanessa Liem – zelf moeder van een chronisch ziek kind -, Job van Woensel, hoofd Intensive Care bij het Emma Kinderziekenhuis en Emilie van Karnebeek, de weduwe van de aan kanker overleden naamgever Jeroen Pit.
Na de opening kreeg koningin Máxima een rondleiding door het gebouw en sprak ze met met medewerkers van het Jeroen Pit Huis. Van kinderartsen en -verpleegkundigen hoorde zij over het belang van het huis en hoe ouders leren te zorgen voor hun zieke kind. “Mijn taak als arts is vooral om ze die kwaliteit van leven te geven”, legde kinderarts Arno Colenbrander uit aan de koningin. Ook vroeg Máxima zich af of de acht appartementen wel voldoende zijn. “Dat is nog maar de vraag”, antwoordde kinder-intensivist Hennie Knoester. “Ik denk dat uiteindelijk bij elk academisch ziekenhuis een huis moet komen.” Een mooi streven, vond koningin Máxima.
Ook ontmoette de koningin een jong stel en hun baby die drie weken in het Jeroen Pit Huis hebben verbleven. Het meisje van ruim vijf maanden oud heeft vanaf de geboorte tot aan het verblijf in het Jeroen Pit Huis in het ziekenhuis gelegen. Haar ouders omschreven die tijd als de “verschrikkelijkste tijd” uit hun leven. “Ze gaat niet zelf kunnen lopen en zal eerder komen te overlijden”, vertelden ze aan de koningin.
“Wat maakt het verschil nu jullie hier zijn?”, vroeg Máxima zich af, die aandachtig naar het verhaal van de jonge ouders luisterde. “Die huiselijkheid, de mentale ondersteuning en de menselijkheid”, antwoordden zij.
